W naszym liceum zatrzymaliśmy się dziś na chwilę refleksji nad tym, jak różne narody i kultury pielęgnują pamięć o tych, którzy odeszli. Wspólnie z uczniami przyjrzeliśmy się tradycjom związanym z Dniem Wszystkich Świętych i Zaduszkami w Polsce oraz zwyczajom towarzyszącym temu okresowi w Anglii i Hiszpanii.

Był to wyjątkowy dzień pełen zadumy, rozmów i wzruszeń. Uczniowie przygotowali prezentacje, krótkie filmy, wystawy i plakaty, które pozwoliły nam odkryć, że choć formy świętowania mogą się różnić, ich sens pozostaje wspólny — pamięć, wdzięczność i miłość do tych, którzy żyją w naszych wspomnieniach.

pamięć, wdzięczność i miłość do tych, którzy żyją w naszych wspomnieniach.

W Polsce Dzień Wszystkich Świętych ma charakter głęboko duchowy i rodzinny. To dni spokoju i skupienia, wypełnione blaskiem tysięcy zniczy, które rozświetlają cmentarze w całym kraju. Rodziny odwiedzają groby bliskich, modlą się, wspominają, często dzielą się historiami, które nie pozwalają zapomnieć. W ciszy listopadowego wieczoru można poczuć, jak przeszłość łączy się z teraźniejszością, a pamięć staje się mostem między pokoleniami.

Anglia – między tradycją Halloween a refleksją o przemijaniu

W Anglii ten czas wygląda inaczej. Koniec października i początek listopada to przede wszystkim okres Halloween – święta pełnego zabawy, barwnych kostiumów i dyniowych lampionów. Jednak pod tą warstwą radości kryje się także chwila zadumy nad kruchością życia. Coraz częściej Anglicy wspominają swoich bliskich w domach, zapalają świece lub odwiedzają miejsca pamięci. To dowód na to, że nawet wśród zabawy można znaleźć przestrzeń na refleksję i czułe wspomnienie.

Hiszpania – święto życia i wspólnoty

Zupełnie inaczej wygląda ten dzień w Hiszpanii, gdzie Dzień Wszystkich Świętych ma wymiar bardziej radosny i społeczny. Hiszpanie spotykają się całymi rodzinami, odwiedzają groby, przynoszą kwiaty i spędzają wspólnie czas. W wielu regionach odbywają się koncerty, przedstawienia teatralne, a w domach pachnie tradycyjnymi wypiekami, takimi jak „huesos de santo” czy „buñuelos de viento”. To święto, które przypomina, że pamięć o zmarłych może być także świętowaniem życia – pełnego miłości, relacji i wdzięczności.

Wspólna lekcja pamięci i szacunku

Dzięki zaangażowaniu uczniów i nauczycieli udało nam się stworzyć niezwykłą lekcję – lekcję o pamięci, tradycji i kulturze. Każda prezentacja, każde słowo i każdy obraz były wyrazem szacunku wobec przeszłości i ciekawości wobec świata.

Zatrzymując się na chwilę w codziennym pośpiechu, odkryliśmy, że niezależnie od miejsca na mapie, wszyscy w ten sam sposób tęsknimy, wspominamy i kochamy.